ALDANMA İNSANLARIN
SAMİMİYETİNE!

Kime güvenicez? Neden güvenicez? Nasıl güvenicez?
Ya da güvenmeli miyiz? Neden hayatımıza
güveneceğimiz birini alma ihtiyacı
hissediyoruz da kimseye güvenilmemesi gerektiğini
kavrayamıyoruz?

İki güzel gün geçirirsin eşinle dostunla iyi olursun.
Ertesi gün kötü bi günün olur kimse ortada
yoktur. Sonra bir de vay efendim bizi unuttun
aramıyorsun sormuyorsun üste çıkmaya çalışıyorlar
bir de, bak sen!. Yahu siz neredesiniz?
Kötü zamanlardan geçtiğimi bile bilmiyorsunuz.
Gerçekten iyi insan, iyi dost, iyi arkadaş olsanız
bilirsiniz. Sosyal medyada paylaşırsam görürsünüz
de belki bi yorum yapar ya da özelden yazarsınız
ne kadar da düşünceliler canlarım
benim .. Allah’tan sosyal medya var da öylece
birbirimizden haberdar oluyoruz (!) Tam da bu
noktada işte güvensizlik başlıyor. Düşündürmüyor
değil, dostların seni sosyal medyadaki paylaşımlarını
gördüğü için hatrına düştüğünde mi
arasın yoksa o olmasa bile aklında, yüreğinde olduğun
için mi arasın? Arasın da nasıl ararsa arasın
onun da işi gücü var diyen de var, yok olmaz
dostum benim iyi günümde de kötü günümde de
arasın diyen de. Hangi dost daha güvenilir burada.
Hep bi şüpheye düşüyor insanoğlu. Güvenemiyor
kimseye. Ne ömrünü emanet
edebilirsin ne de gönlünü böyle zatı şahanelere.
Hep bi şüphe. Sadece güzel geçen günlerimde
var olman yetmez kötü günümde de yanımda olmalısın.
Ama yok, neden yok ve nerede, nasıl
güveneyim ben bu insana. Bir de hep ona güvenmen
gerektiğini savunurlar ondan iyisi
ondan meleği yok çünkü alem-i cihanda. Hey
gidi hey.. Eskiler böyle miydi? Telefon da yoktu
hemen koşulurdu gidilirdi dostun yanına.
Mehmet Akif Ersoy’un (Rahmetle anıyorum
kendisini) gerçeğin en güzel ifadesi olan o şiirsel
sözü düştü aklıma. “Aldanma insanların samimiyetine!
Menfaatleri gelir her şeyden önce.
Vaad etmeseydi Allah cenneti; O’na bile etmezlerdi
secde.”

Sen kimseye güvenme canım. Sonra ah vah
ediyorsun hata bende ne diye güvendim ben
buna diyorsun ağlıyorsun sızlıyorsun .. Acı ama
gerçek herkes menfaat için yanında, işi düşünce
yanında. Sen sen ol asla kendinden taviz verme.
Kimseye sırtını dönecek kadar güvenme emin
ol sırtına alacağın ilk darbe o güvendiğin kişiden
gelecek. Asla kimse için kendini üzme ve gerçekten
samimiyetine güvenmediğin dostun, arkadaşın
ya da herhangi biri için kendini yıpratma.
Çünkü sadece yıprandığıyla kalıyor insan. Tecrübeyle
sabittir vesselam ..

#selmakösedağ

 

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.